Pojawia się przekrwienie spojówek, czasem także obrzęk powiek, co w konsekwencji spowoduje niedomykalność powiek i owrzodzenia rogówki. Najgroźniejszym powikłaniem jest ucisk na nerw wzrokowy.

Najbardziej akceptowaną hipotezą jest to, że British islesładvertisement odpornościowy rozpoznaje pewne antygeny – substancje aktywujące przeciwciała – wspólne dla tkanek tarczycy i oczodołu.

Łagodniejszy obraz kliniczny choroby stwierdza się u osób młodszych oraz u kobiet. Orbitopatia zagrażająca utratą wzroku występuje u pacjentów powyżej 50 r.

Przede wszystkim specjalista musi sprawdzić, czy doszło do zajęcia rogówki, ponieważ konieczne jest wykluczenie jednostek klinicznych, takich jak zapalenie rogówki.

Terapia jodem radioaktywnym – udowodniono, że choć terapia jodem radioaktywnym nie zwiększa ryzyka pojawienia się zmian ocznych, to może odpowiadać za pogłębienie orbitopatii już istniejącej.

W takim przypadku objawy najczęściej ustępują samoistnie, nie powodując żadnych następstw i najczęściej nie wymagane jest leczenie.

W każdym przypadku orbitopatii konieczne jest leczenie przez endokrynologa i okulistę. Przy mało nasilonych objawach wytrzeszczu z prawidłową funkcją wzroku wystarczy okresowo kontrolować ostrość wzroku, nawilżać rogówkę, sypiać check here z wyżej uniesioną głową w pomieszczeniach z dużą wilgotnością powietrza.

Oftalmopatia typowo występuje w przebiegu głównej przyczyny nadczynności tarczycy, czyli w chorobie Gravesa-Basedowa. Wytrzeszcz gałek ocznych można obserwować u nawet 30–50 proc. wszystkich osób cierpiących na tę jednostkę.

Chociaż antygen odpowiedzialny za tę odpowiedź nie został jeszcze zidentyfikowany, to wcześniej cytowane źródło wskazuje, że jest to receptor TSH (hormonu tyreotropowego).

Neuropatia nerwu wzrokowego w przebiegu oftalmopatii tarczycowej (wytrzeszcz) to uszkodzenie włókien nerwu wzrokowego na skutek ich ucisku przez powiększone mięśnie poruszające gałką oczną (mięśnie gałkoruchowe).

Choroba zwykle jest obustronna, czasem nasilenie zmian jest niesymetryczne w obu oczach. Jednostronna orbitopatia tarczycowa jest zjawiskiem bardzo rzadkim.

Zazwyczaj problemy oczne pojawiają się u pacjentów dopiero po wystąpieniu objawów nadczynności tarczycy, zdarzają się jednak wyjątki od tej reguły.

Z uwagi, że choroba może ustąpić samoistnie, decyzja o wdrożeniu leczenia powinna zostać poprzedzona oceną aktywności stanu zapalnego. Leczenie wdraża się w następujących wypadkach:

objaw Dalrymple’a – brzeg górnej powieki zlokalizowany jest powyżej górnego rąbka rogówki, odsłaniając twardówkę. Nadaje to pacjentowi charakterystyczny przerażony wygląd;